Welcome to Australia!!

Wauw, we zijn inmiddels twee weken onderweg en wat hebben al veel beleefd. Om even mee te beginnen: wat is Australië ontzéttend groot. We hebben al heel wat kilometers afgelegd, zowel te voet als met de auto (1000km). Echter is dit op de kaart nog maar een speldenprik. In dit reusachtige land wonen zo’n 25 miljoen inwoners en dat terwijl het oppervlakte bijna net zo groot is als de Verenigde Staten, ongelooflijk. Nagenoeg de hele Australische populatie woont aan de kust/rand van het land en het meerendeel van het binnenland (ook wel de ‘outback’ genoemd) is onbewoond. Kortom: ontzettend dunbevolkt dus. En dit is ook te merken aan de ruimte die ze hebben hier. Zowel de steden, straten, parken en het binnenland, alles hier is prachtig ruim opgezet. Ook aan de mensen lijken we dit te merken. Alle Australiërs die we ontmoeten zijn vriendelijk, behulpzaam, blij met een praatje en ze ogen ontspannen, gezond en laid back. Écht anders dan in Nederland waar menig mens burned-out is of grumpy door de straten loopt en er letterlijk en figuurlijk te weinig ruimte is voor het aantal inwoners.  
Als we hier in Aussie ‘s ochtends ergens koffie of thee halen, is zo’n beetje altijd wat we te horen krijgen -incl een big smile-: ‘Well hello there! what can I get you guys on this beautiful morning?!’. 
Wij Nederlanders kunnen hier echt wat van leren! 

De afgelopen weken hebben we genoten, gekampeerd, gezwoegd en bijzondere flora én fauna gezien. Laten we bij het begin beginnen. 
Nadat die lieve Pieter ons op 8 januari vaarwel zwaait op Schiphol, stappen we rond 13:00 ‘s middags enthousiast, hyper en gespannen het vliegtuig in. ‘Nu gaan we echt schat’.  
Wat kijken we hier al lang naar uit en onbewust steeg de spanningsboog al weken. Eenmaal op Schiphol kunnen we eindelijk al deze opgebouwde energie helemaal toelaten.  
De vlucht verloopt voorspoedig, maar wat is de reis lang! Na heel wat films, spelletjes en slaappogingen komen we na een reis van 29 uur aan in Melbourne rond 00:00 ‘s nachts (14:00 Nederlandse tijd). Door de twee lange vluchten en een overstap op Hong Kong, was ons ritme goed verstrooid en vielen we na aankomst in ons hostel zonder jetlag problematiek in slaap. 

Met een onwennig en nieuwsgierig gevoel worden we wakker na een korte nacht, hoe zal de wereld er hier uitzien? We zoeken een leuk tentje om te ontbijten en komen meteen in aanraking met de vriendelijkheid van de Australiërs. Na een heerlijk ontbijt besluiten we een stuk door de stad te gaan wandelen. We lopen een heel stuk langs het strand en besluiten uiteindelijk door een wijk met prachtige Victoriaanse huizen te struinen om vervolgens af te sluiten met een gigantisch park. We wandelen zo’n 10km en ervaren de grootsheid van de stad. Melbourne heeft het grootste tram-netwerk van de wereld en ‘s avonds maken we daar meteen gebruik van. We stappen na een middagdutje op de tram naar Southbank om daar een heerlijke Vietnamese Pho te eten, daarna drinken we een biertje en gaan we voldaan slapen.  
De volgende dagen bezoeken we de botanische tuinen, het centrum van Melbourne (CBD) en wandelen we ‘s avonds langs het strand. Een cappuccino hier en een biertje daar, te voet of met de tram. ‘S avonds koken we in het hostel of eten we noodles in Chinatown.  
We krijgen een goede indruk van de stad en we vinden het heerlijk. De mensen zijn fijn, het strand is heerlijk, de stad is levendig en voelt ruimtelijk aan. 

13 januari nemen we afscheid van de stad en halen we onze huurauto op. Het links rijden lijkt ons ietsje spannend maar we hebben veel zin in de vrijheid die het eigen vervoer biedt. 
Na een vlotte afhandeling rijden we met onze witte Hyundai de stad uit, de weide wereld in. Het rijden gaat soepel, erop nagehouden dat we vaak de ruitenwissers aanzetten ipv het knipperlicht ;)  
We rijden over hooikleurige vlaktes en door groene bossen en komen uiteindelijk bij de Great Ocean road uit. Na een mooie rit langs stranden en ruwe kustlijnen komen we aan bij het stadje Apollo Bay. We checken in bij een fantastisch hostel wat van alle gemakken is voorzien.  
We koken een maaltijd in de op-en-top hostelkeuken en maken dan onze backpacks klaar: de komende drie dagen zullen we met tent, slaapspullen en voldoende voedsel/water op onze rug gaan hiken. Op naar The Great Ocean Walk!

Een ontbijtje achterover, een koffie to-go, de tassen op de rug en we vertrekken. Maar jemig wat zijn de backpacks zwaar, althans zo voelde het de eerste paar kilometers. Bizar hoe snel je lichaam zich aanpast en went aan zo’n zwaar gewicht, na het eerste half uur voelde het alsof die 14 kilo er altijd al gezeten had (zo ongeveer).  
We wandelen 10,5 km langs een rustige oceaan en door groene bossen om vervolgens na een steile klim aan te komen bij de eerste camping. We zetten onze tent op en koken noodles met wat groenten als lunch. Wat een plek!! We staan midden in het bos, we zien Koala’s, horen talloze vogels en de oceaan ruist in de verte. Na een simpel diner en een korte nacht slapen (met Koala-gebrul op de achtergrond) worden we wakker, midden in de natuur. We voelen ons vrij en heerlijk offline.  
We pakken na het ontbijt de tent in en wandelen dit keer 12,5km door bossen die rijk zijn aan eucalyptusbomen en tropische reuzenvarens.
Na een mooie tocht komen we aan bij de tweede kampeerplaats die direct aan het strand Blanket Bay ligt. We zetten de tent op en gaan ieder ons eigen weg, Arjen leest wat en Roos wandelt langs het strand. We kletsen met medereizigers en koken een pasta waarna we gaan slapen in ons (te) knusse tentje.  
We slapen deze nacht goed en na wat fruit en tomaatjes met humus te hebben gegeten, gaan we ‘s ochtends weer verder. We lopen langs een prachtige kust waar we echter bij iedere stap door duizend vliegen worden aangevallen. Moe en met pijn aan de heupen en schouders door drukpunten van de tas, komen we na 12km wandelen aan bij Cape Otway, onze eindbestemming. Hier staat een vuurtoren met een klein winkeltje waar we een cola en een fanta kopen die we gulzig opdrinken. Vervolgens proberen we liftend terug te komen naar Apollo Bay en gelukkig gaat dit voorspoedig. We worden door een Frans stel opgepikt en voor een tweede rit door een Tasmaanse moeder en zoon, die ons naar het hostel willen brengen.  
Tijdens de trekking was er geen douche, toilet of schoon water. Er waren enkel regenwatertonnen waar je via een tapje opgevangen regenwater uit kon halen. Na drie dagen wandelen, zweten, zonnebrandcreme gesmeerd te hebben en tent-slapen keken we uit naar een schoon bed en een douche.

Eenmaal weer in het vertrouwde hostel geland, nemen we deze verrukkelijke douche en gaan we naar de supermarkt om een heerlijk Hollands maaltje en bier te scoren. Voldaan gaan we slapen, wat was het een prachtige driedaagse trekking, into nature. 
In Apollo Bay doen we twee dagen lekker rustig aan. We drinken een biertje, doen spelletjes en we zwemmen in de Grote Oceaan. 

Op 18 januari gooien we onze backpacks in de auto en vertrekken we voor een 4 uur durende rit richting Grampians National Park. Eenmaal aangekomen checken we weer in bij een net zo’n prachtig hostel. We drinken een heerlijk biertje in het dorpje Halls Gap, we bewonderen rondhupsende kangoeroes en koken ‘s avonds een simpele noodle-maaltijd met bloemkool. Vervolgens doen we beide ons eigen ding en gaan we vroeg naar bed, want morgen gaan we de Pinnacle hike lopen.  
Deze bovengenoemde hike is prachtig: we lopen 16km over rotsachtige bergpieken en door een canyon. Op de piek eten we een broodje en tijdens de afdaling terug naar het dorp zien we een Echidna (mierenegel, zie foto’s) en veel verschillende salamanders.  
De dag erna rijden we door de bergen naar een camping midden in het bos. Wat een rust en stilte hier… We zetten ons tentje op en proberen vervolgens te lunchen als er ineens wat brutale Emu’s (een soort struisvogels) komen kijken of er bij ons wat te snaaien valt, real Australian wildlife ;). 
‘S Middags lopen we naar Lake Wartook, een wandeling door de bossen waarbij we op een walibi stuiten en we uiteindelijk bij een groot meer uitkomen. Na een rustige 7km wandelen komen we terug bij de camping. We koken een pasta en maken daarna een vuurtje. Twee Australische mannen komen bij ons zitten en we kletsen de hele avond bij het vuur.  
‘S nachts slaapt Roos slecht en ze heeft geen zin om de wandeling te maken die we hadden uitgezocht. Dus rijden we door de bergen terug naar het dorp Halls Gap en gaan daar bij een Italiaans café’tje koffie drinken met een gebakje en spelletjes spelen, écht vakantiegevoel. We eten nog een pizza als lunch en na uren ge-relaxed te hebben bij het cafe, gaan we weer de hort op. We rijden naar de Mckenzie falls. We wandelen richting de watervallen en baden daar wat in de rivier. Vervolgens rijden we naar een historische badplaats, Zumsteins. We wandelen daar wat rond en gaan uiteindelijk terug naar de tent om daar weer bij het vuur te eten en te lezen.  
We missen het wel om stoelen te hebben, tijdens het kamperen zitten we namelijk op de grond of op picknicktafels. Zodra we in NZ zijn willen we twee stoelen en een tafeltje kopen om het iets comfortabeler te maken. Ook lijkt Roos haar (supersonisch dure lichtgewicht) slaapmat al vanaf de eerste nacht lek, in Queenstown gaan we hier ook een oplossing voor zoeken. 

Momenteel zitten we in Melbourne bij een heerlijke floating bar op de Yarra river een wijntje te drinken en alle ervaringen op ons in te laten werken. Vanavond eten we met Roos haar oom Frans, die we toevallig op 1 dag precies hier kruisen tijdens zijn reis! Morgen vertrekken we naar NZ.  
Tot ziens Aussie, wat is het een prachtig en fijn land geweest om in te zijn en te reizen. 

Lieve vrienden en familie, geniet van de foto’s! En tip: zet de foto’s op ‘oudste eerst’ zodat je ze in de juiste volgorde kunt bekijken.

Als kers op de taart nog een paar weetjes: In Melbourne draagt zo’n beetje iedereen sportkleding. De Australische koffie is overheerlijk en de hele populatie (en Roos) loopt hier ‘s ochtends rond met koffie to-go bekers. Een biertje of wijntje op het terras kost gemiddeld €8. In Australië korten ze alles af: Breaky (Breakfast), Sunny’s (Sunglass) etc… 

Liefs en tot een volgend verhaal