Arequipa en de Colca Canyon

8 november 2018 - Puno, Peru

Na vier relaxte dagen in Cusco, zijn we op maandag 29 oktober om 20:00 met de nachtbus vertrokken van Cusco naar Arequipa.
Waar Cusco omringd wordt door de toppen van het Andesgebergte, wordt de stad Arequipa omgeven door vulkanen en bergkloven. Arequipa is een stad met 780.000 inwoners, het ligt op een hoogte van 2335m boven zeeniveau en het is gelegen in het warme zuiden van Peru.

Met de bus leggen we midden in de nacht ongeveer 600 kilometer af door kleine dorpjes, heuvels en bergen. Vanaf 5 uur ’s ochtends kunnen we in het beginnende daglicht van het uitzicht genieten. Een voor ons heel nieuw en ander soort landschap dient zich aan. We hebben zicht op uitgestrekte  steppe achtige velden met vulkanen op de achtergrond.
Rond half 7 in de ochtend komen we aan bij het busstation in Arequipa. Met een Duits stel van onze leeftijd pakken we een taxi naar het centrum en ploffen we vermoeid neer op de bedden van onze nieuwe slaapplek, het Parkhostel.
Na wat rustuurtjes gaan we met z’n tweeën naar buiten om de stad te verkennen. Flashbacks van onze tijd in Lima vliegen aan ons voorbij. De vele taxi’s, uitlaatgassen en de drukte zijn namelijk ook hier onvermijdelijk. Na een lunch, een bezoek aan het historisch centrum en het Plaza de Armas trekken we ons terug in ons hostel. Dit heeft een prachtig groot dakterras, met uitzicht op de vulkanen, waar we kunnen ontvluchten aan de drukte van de stad. Met een boekje, wat spelletjes en een flesje wijn komen wij onze avonden daar goed door.
De volgende dag bezoeken we ‘s middags het ommuurde Santa Catalina klooster, waar zich van 1600 tot 1900 ongeveer 175 nonnen tegelijkertijd huisvestte. Dit religieuze klooster ligt midden in de stad en is gesticht in 1579. We leren over de strenge regels en leefgewoonten binnen de kloostermuren en we wandelen door de cellen (leefruimten) en de met rood en blauw gekleurde straatjes.
De derde dag bezoeken we de markt, rusten we uit en bereiden we ons voor op de volgende stop: de Colca Canyon.

Vrijdag 2 november staan we om 8:30 s’ ochtends op het busstation in Arequipa om een busrit te zoeken naar het dorp Cabanaconde. Dit plaatsje ligt aan de rand van de Colca Canyon, een kloof met een maximale diepte van 3140m met op de bodem de kronkelende rivier de Colca.
In dit gebied willen we, indien dit mogelijk is, een meerdaagse trekking maken zonder groep of gids.
We vinden een bus die om 11:30 vertrekt vanuit Arequipa en besluiten deze te nemen. Onderweg zien we kuddes wilde herten en alpaca’s ronddwalen over de droge landschappen en rond 17:00 komen we na deze prachtige busrit langs de diepe bergkloof uiteindelijk aan bij ons hostel in Cabanaconde. We leggen onze zware backpacks in de hostelkamer en gaan vervolgens meteen informatie inwinnen bij de hostess en medereizigers. We krijgen een wandelkaart van het gebied en tijdens het diner stippelen we onze route uit voor de volgende dag.

Zaterdag ochtend leggen we na een ontbijtje onze grote backpacks in een depot bij het hostel.
Onze dagrugzakken zijn gevuld met voldoende kleding, water, eten en ehbo-spullen voor 4 dagen lang. Met allebei 5 kilo op onze rug beginnen we aan onze wandeltocht waarbij we vandaag 13km gaan afleggen. We starten met 2 uur lang afdalen vanaf het doprje Cabanaconde (op 3300m hoogte) naar de bodem van de kloof waar de rivier de Colca zijn weg baant (op ongeveer 2100m hoogte). Onderweg zien we 5 minuten lang een grote Andescondor boven ons rondcirkelen. De spanwijdte van deze gier is +/- 3 meter groot en het is en kwestie van geluk hebben om deze condor te mogen aanschouwen.
Na een korte pauze bij de rivier, lopen we in een half uurtje naar het dorpje San Juan de Chucho waar we een heerlijk vegetarische lunch scoren bij een lokaal restaurantje. Met ons buikje vol, klimmen we nog een pittige 2 uur naar het bergdorpje Tapay wat op 2900m hoogte ligt. Hier vinden we een homestay waar we mogen eten en overnachten. De gastvrouw is een dame van rond de 60, gekleed in een lokaal kleurrijk gewaad. Samen met haar man heeft ze wel 40 cavia’s, 20 kippen (in een veel te klein hokje ☹) en wat eigen gewassen.

Na een goede nachtrust, staan we zondagochtend rond 9:00 weer klaar om aan de tweede wandeling te beginnen. Vandaag dalen we af naar een dorpje wat aan de rivier de Colca ligt. We lopen 12,5 kilometer lang aan de rand van de kloof. We komen langs prachtige uitzichtpunten, door kleine bergdorpjes en velden vol cactussen en lage struikgewassen. Wanneer we wat verder gedaald zijn zien we ook avocadobomen en cactusvruchten. Na een kleine 5 uur wandelen komen we aan bij onze tweede overnachtingsplek, gelegen aan de rivier: het dorpje Llahuar. Direct worden we door een local verwelkomt en besluiten we in haar lodge te overnachten. We krijgen een tweepersoons bungalow toegewezen waar we onze spullen neerleggen. Na een lunch trekken we onze zwemkleding aan, want naast de rivier zijn de natural hotsprings gelegen. We laten ons ruim twee uur verwennen door het warme water en het mooie uitzicht, waarna we rond 19:00 gaan dineren en vervolgens ons bed in kruipen.

Na een pannenkoeken ontbijt om 6:00 in de ochtend, maken we ons klaar voor de derde en laatste wandeltocht in de kloof. Vandaag staat ons 11 kilometer lang klimmen te wachten, van 2000m hoogte terug naar Cabanaconde op 3400m hoogte. Een zware tocht van 5,5 uur met weliswaar prachtige vergezichten, brengt ons terug naar hostel Pachamama waar we inmiddels al bekend zijn. Arjen heeft pijn aan zijn rug en benen en ik heb last van mijn voeten en nek, het is tijd om vanmiddag eens even te relaxen.

We besluiten om nog 2 nachtjes in Cabanaconde te blijven om tot rust te komen. We genieten in de avonden van de houtoven pizza’s die ze er serveren en eten voor de derde keer op rij gezellig met een Duits stel wat we daar hebben ontmoet.

Momenteel, terwijl ik dit verhaal schrijf, zit ik naast Arjen in de bus te genieten van (weer) het mooie landschap. We rijden vandaag in 8 uren naar Puno met een tussenstop in de stad Chivay. Puno is een kleine havenstad waar we op doorreis eenmalig overnachten om bij de eilandjes van het Titicacameer uit te komen.
Over dit bijzonder grote meer op een hoogte gelegen van 3800 meter, waar de oorsprong van de Inca’s huist en Peru plaats maakt voor Bolivia, horen jullie in ons volgend verhaal meer.

Lieve familie en vrienden, dank voor het lezen van onze reisverhalen en alle reacties.

Vergeet niet om een kijkje te nemen bij de foto’s!

Foto’s

8 Reacties

  1. Ineke:
    8 november 2018
    Weer heerlijk om jullie verhaal te lezen. Wat zul je je nietig voelen bij zoveel uitgestrekte natuur.
    Schitterend. Enne..... blijkbaar hebben jullie ook je grenzen wat betreft wandelen.😏
    Veel liefs en geniet van wat er komen gaat😘
  2. Arie:
    8 november 2018
    Wat een schitterend verslag weer, geïllustreerd met prachtige, kleurrijke foto's. Wat moet dat een mooie en indrukwekkende hike geweest zijn. Ook wel zwaar lijkt me, als ik zie wat jullie nog mee sjouwen als "daypack"... Heel fijn om te lezen en de foto's te zien. Benieuwd naar de volgende aflevering ;-)
  3. Foekje de Jong:
    8 november 2018
    Ja heel mooi verslag. En prachtige foto's!
    Duidelijk wel een heel andere omgeving dan hier in ons platte Nederland😊.
    Ook dat jullie een condor zagen is indrukwekkend.
    Weetje Hans zei vanmorgen vroeg nog:"zou er alweer een verslag zijn van Arjen en Roos".
    Hartelijke groet Hans en Foekje.
  4. Cees:
    8 november 2018
    Prachtig allemaal, dank je wel en heel veel plezier nog samen!
  5. Fenny:
    8 november 2018
    Wat zien jullie schitterende natuur, dorpjes, markten, kleurrijke mensen en dieren. Wat mooi allemaal en constant actief bezig. Prachtig. Liefs mam.
  6. Dineke Veerman:
    8 november 2018
    Weer fantastisch om te lezen en te zien! Veel plezier!
  7. Gert&Hilda:
    8 november 2018
    Prachtig geschreven!
    En wat een mooi geluksmoment bij het zien van de condor 🤗...veel plezier en genieten van jullie reis!😘
  8. Jacob van der Bij:
    18 november 2018
    Toppie weer!