Het ruige Zuidereiland

9 februari 2023 - Punakaiki, Nieuw-Zeeland

Lieve allemaal, we gaan weer verder waar we gebleven waren, terug naar Melbourne.

Na een gezellig Italiaans etentje in Melbourne met oom Frans en zijn maat Wilco, pakken we de trein terug naar onze airbnb die aan de rand van de stad ligt. Om 00:00 ‘s nachts komen we daar moe maar voldaan aan: wat was het bijzonder om Frans aan de andere kant van de wereld te treffen, zo vreemd en tegelijk zo vertrouwd. 
Onze tassen staan al volledig ingepakt klaar en we proberen nog gauw een paar uur slaap te pakken.
Om 03:00 rinkelt de wekker ons wakker, het is tijd om ons in het holst van de nacht weer aan te kleden. De gereserveerde ubertaxi staat, zoals we hoopten, netjes om 03:10 voor de deur om ons naar het vliegveld te brengen. Eenmaal daar aangekomen halen we een croissantje en een kop thee en voor we het weten zitten we om 06:15 al hoog in de lucht bij een opkomende zon. Op naar een nieuw avontuur: Nieuw Zeeland!

Na een voorspoedige vlucht van 3,5 uur komen we brak aan in Queenstown, een stad gelegen in het ruige Zuiden van NZ. Waar we in Australië met weemoed afscheid namen van onze gloednieuwe witte Hyundai, krijgen we nu in Nieuw Zeeland een witte Toyota met al 170.000 km op de teller en zowel voor als achter zit hij onder de krassen en deuken. We moeten even slikken, maar komen er na een paar kilometer rijden achter dat dit bakkie ondanks de staat ervan, gelukkig heerlijk rijdt. ‘Echt een robuuste Toyota’ zou mama zeggen ;)
Na een vlotte rit, kunnen we in de lodge in het centrum gelukkig meteen inchecken. We doen een dutje en worden rond 16:00 verbaasd wakker, hoe kan het al zo laat  zijn?! Oepsie, we waren even vergeten dat de tijdzone is verandert en we nog eens +2 uur mogen rekenen, nu echt 12 uur verschil met Nederland dus.
We verkennen de stad en genieten van een biertje aan Lake Wakatipu, een helder blauw meer wat zich uitstrekt in een gigantische S-Vorm van zo’n 50km lang. We eten vervolgens bij een Vietnamees restaurantje en laten alles even op ons inwerken. De sfeer hier voelt gelijk al anders dan in Australië, maar echt duiden kunnen we het na zo’n korte tijd nog niet. Die nacht slapen we wel 11 uur aan een stuk en worden we fit wakker. We ontbijten in de gemeenschappelijke keuken van de lodge en besluiten dat dit een uitzoek-dag wordt. We hebben namelijk nog niets gepland of vastgelegd in Nieuw Zeeland. We spitten de lonely planet door en samen met google en booking.com komen we een heel eind. We stippelen de eerste twee weken van onze reis uit en boeken vast de accomodaties. Arjen gaat daarna met een skilift omhoog om van een uitzicht over Queenstown te genieten en Roos gaat zwemmen in het meer en leest in de zon haar boek uit. Heerlijk om af en toe, naast het fijne samenzijn, ook ons eigen ding te doen. 

De volgende dag vertrekken we uit Queenstown en rijden we met onze volgeladen auto eerst naar The Warehouse om wat extra camping equipment te kopen. Met twee kampeerstoelen, opbergkisten, een frisbee en een snijplank voor een prikkie, lopen we tevreden de winkel uit. 
We doen nog wat boodschappen, halen een koffie to go en vertrekken dan naar onze eerstvolgende bestemming: Mavora Lakes.
We rijden anderhalf uur op asfalt en daarna één uur op gravel-road (met wat angst voor de autobanden) en komen uiteindelijk heelhuids bij twee prachtige meren aan. Om de meren heen liggen heuvels en bergen en verspreid over de oever liggen verschillende campingplaatsen. We zetten ons tentje op, klappen onze stoelen uit en maken een lekker warm soepje. 
De volgende dag neemt Arjen na het ontbijt moedig een ochtendduik en daarna schuilen we even in de auto voor een kort regen-buitje. Vervolgens trekken we onze wandelschoenen aan om een wandeling te maken van 13km om het Zuiderlijk gelegen meer heen. Wat een rust en wat een stilte, we zien en horen zelfs in dit vruchtbare groene bos nauwelijks vogels of insecten. We waren hier door andere reizigers al voor gewaarschuwd, maar na de vele dieren en levendige geluiden van Australië moeten we toch even wennen aan deze leegte. 

Na twee nachten kamperen pakken we de boel weer in. Na een laatste ochtendwandeling langs de oever van het meer, stappen we in de auto en rijden we naar Barnyard Backpackers. Dit is een hostel in de heuvels tussen Te Anau en Manapouri in, waar ze cabins verhuren. We slapen weer heerlijk in een bed en genieten van het uitzicht. We verblijven er vier nachten dus kunnen fijn even landen hier.
Vanuit onze cabin maken we een uitstap naar Milford Sound en daar maken we een bootcruise door de fjorden. Het zonnetje schijnt, de wind blaast ons omver en de motor van de boot begint te brommen: let’s go!
We varen 2,5 uur lang door de diepe fjord met haar hoge bergtoppen en we spotten onderweg zeeleeuwen. Vlak voor terugkomst, hebben we ook nog het geluk dat er ook nog twee dolfijnen met onze boot meezwemmen, zo bijzonder.
De volgende dag rusten we uit, drinken we koffie bij een café’tje en doen we boodschappen. 
De derde dag rijden we naar Manapouri. Hier pakken we een watertaxi om de brede rivier over te steken en wandelen we de 10km lange Manapouri circle track. Het is een prachtige wandeling door een van top tot teen met mos begroeid bos. Door smalle paden, klauterend over bomen en langs tropische varens komen we uiteindelijk aan bij het uitzichtpunt, wauw! Na een lunch op de top, wandelen we naar beneden en pakken we, na een duik in het meer, de watertaxi weer terug. 
We eten een hapje in Te Anau en we pakken vast onze tassen in, morgen rijden we naar een nieuwe plek: Wanaka.

Wānaka is een stadje op het Zuidereiland en ligt aan het gelijknamige meer. Het heeft zo’n 9000 inwoners en een best levendig stadscentrum. Hier verblijven we drie nachten.
We maken hier een korte 2 uur durende wandeling in de bergen en we huren een dag mountainbikes. De MTB tocht was heel tof: langs een helderblauwe rivier, door bossen, over gravel en op bochtige single-mtb-tracks. In Wanaka genieten we op de laatste avond van Burrito’s en Dumplings die we halen bij een gezellige foodtruck-area. We koken deze reis ongeveer 5-6x per week zelf en 1-2x per week gaan we ergens een hapje eten. Een behoorlijk andere verhouding dan in het goedkope Azië of Zuid-Amerika ;)

Tot nu toe vinden we de natuur hier prachtig, echter missen we nog de sfeer van het land. Het lijkt hier alsof alles ‘gemaakt’ is voor de toeristen en het ontmoeten en spreken van locals is een uitdaging. Bijna alle mensen die hier namelijk in hostels/café’s/reisbureaus werken zijn immigranten of reizigers. Daarnaast is het Zuiden enorm dunbevolkt, we komen soms wel 100km lang geen huis of dorp tegen.
Al laatste hierover: de geschiedenis van NZ gaat niet ver terug. Nieuw Zeeland is door Maori’s (Polynesiërs die met Kano’s naar NZ voeren) ontdekt en werd vanaf ongeveer het jaar 1000 door deze bevolking bewoond. Rond 1840 kwam de immigratie en kolonisatie vanuit Groot Brittannië op gang. Dit is allemaal zo recent! Zeker als je het vergelijkt met de geschiedenis van Europa. Geen wonder dus dat alles er wat ‘gemaakt’ en nieuw uitziet. We zijn in Europa verwend met sfeervolle oude pleinen en gebouwen. 
We hopen, naast de bijzondere natuur, nog een beetje meer van het echte Nieuw Zeelandse leven te mogen ontdekken.

Vanuit Wanaka rijden we naar Mount Cook en het nabijgelegen Lake Pukaki. Hier kamperen we twee nachten. De eerste dag maken we een bijzondere wandeling naar de Tasman Gletsjer en bewonderen we het afgezette ijs en en het ijssssskoude Tasman lake. ‘S nachts stormt het en de harde wind en regen houden ons het gros van de nacht wakker. Ook de volgende dag regent het veel en zoeken we een café’tje op waar we een hele middag koffie drinken, kletsen en lezen, ook wel eens lekker!  
Het plan was om hierna weer twee nachten te kamperen in een ander gebied, echter zien we daar na twee nachten slecht slapen vanaf. We boeken een hotel in Christchurch en laten ons eens onderdompelen in een ‘grote’ Nieuw Zeelandse stad.

In Chirstchurch vinden we het heerlijk. Het heeft weliswaar geen bruisend stadscentrum, maar de parken zijn prachtig en gigantisch en er zijn leuke restaurantjes en foodhallen in overvloed. We laten ons verwennen door lekker eten en we slapen de klok rond.  
De volgende dag gaan we naar de nabijgelegen havenplaats Lyttelton en voor het eerst voelen we echt wat Nieuw Zeelandse sfeer. De zon schijnt, we ontmoeten locals en zien mooie oude houten huisjes uit de begintijd van de Europese kolonisatie.
De kolonisten vanuit Groot Brittannië kwamen rond 1850 voor het eerst bij deze haven aan na een 3 maanden lange reis per schip. Via het smalle en steile ‘Bridle Path’ liepen ze dan met karren, paarden en hutkoffers vermoeid de 15km lange tocht van de haven naar de stad Christchurch (die toen nog maar uit een paar straten bestond). Wij besluiten ook een deel van dit Bridle Path te lopen en wanen ons even in de voetsporen van de geschiedenis.
Om de dag af te sluiten gaan we naar de gezellige strandwijk Sumner. Hier delen we een pizza en zwemmen we in de Stille Oceaan die absoluut niet stil was :D we gaan kopje onder in de hoge golven. Wat een heerlijke dag was het, we zijn weer helemaal bijgetankt. 

We steken de volgende ochtend het land in breedte over en rijden van Christchurch aan de Oostkust naar Punakaiki aan de Westkust. We rijden via de bergpas Arthur’s pass en maken hier nog een korte wandeling van 1,5 uur langs een rivier. 
De Westkust is adembenemend. Bizar hoe in een rit van 4 uur tijd het landschap compleet verandert. We laten de ruige en droge rotsachtige bergen achter ons en komen dan terecht aan de loefzijde waar we omringd worden door strand, zee en groene palmbomen.  
We blijven hier twee dagen op een camping aan het strand, waar we een cabin gehuurd hebben. We koken op onze eigen kleine patio en ‘s avonds genieten we van het schouwspel van de natuur. De zonsondergang is namelijk prachtig en het lijkt wel of de wolken in brand staan, zo oranje zijn ze. 

Momenteel maakt Arjen een wandeling door het Paparoa National Park, ik ben benieuwd met wat voor verhalen en foto’s hij straks terug komt. Ik (Roos) heb behoefte aan een chilldag en schrijf de blog aan het strand in de zon. Ik houd het nu dan ook voor gezien en ga weer heerlijk hier zijn en mijn boek openslaan. 

We hebben nog drie weken te gaan, het voelt zo kort en tegelijk nog als een eeuwigheid. We genieten er in ieder geval héél erg van: het zomerse weer, de vrijheid, slapen tot wanneer we willen, de natuur en misschien nog wel het meest van het vertrouwde samen reizen en ontdekken. 

Bedankt voor jullie lieve reacties op ons vorig verhaal, zo leuk om te lezen! 
Vergeet niet om de foto’s weer op ‘oudste eerst’ te zetten en kijk als je zin hebt ook bij de video’s. 

Heel veel liefs,

Arjen en Roos

Foto’s

11 Reacties

  1. Esmee:
    9 februari 2023
    Wat een super leuke blog weer zo! Alsof we zo 'mee kunnen reizen' met jullie ;)
    Wat een omgeving zeg, super gaaf! Toch lijken jullie het gelukkigst op de foto's met eten in jullie handen :P.
    Heel veel plezier nog!!!
  2. Ruben:
    9 februari 2023
    Heel nice om jullie avonturen zo te lezen en wat een foto's zeg! Mooi weer gebruiken voor H1 Landschap! Geniet er nog even van alletwee ;).
    PS Jammer van het Ajax shirt
    Groet,
    Ruben
  3. Jenny:
    9 februari 2023
    Wat een leuk reisverslag weer!
    En prachtige foto’s!
    Ook Hans is op veel van deze plekken geweest en heeft met plezier naar jullie foto’s gekeken.
    Toevallig ben ik net een boek aan het lezen over de eerste mensen uit Groot Brittannië die aankwamen op het zuidereiland en de strijd met de Maori’s die daar leefden.
    Geniet van jullie laatste weken en van al het moois!
  4. Cees:
    9 februari 2023
    Leuk om te lezen weer. Wat een mooie reis. En nog drie weken te gaan! Bovendien, als je terugkomt is het hier ook gedaan met de kou. Heel veel plezier nog!
  5. Fenny:
    9 februari 2023
    Weer prachtig om te lezen. Het is net of we erbij zijn. Geniet samen nog lekker drie weken door.
    Liefs mama, Fenny.
  6. Jacob van der Bij:
    9 februari 2023
    Heelijk om even te lezen, ook wat herkenning hier en daar... waan je jezelf ook weer op reis. Geniet er saampjes van!!!
  7. Arie:
    10 februari 2023
    Zo leuk dat we kunnen meegenieten in woord en beeld. Geweldige ervaringen, mooie combinatie van inspanning en ontspanning in geweldige omgevingen. Zo goed dat jullie dit doen. Genieten maar: Be happy for this moment. This moment is your life (Omar Khayyám).
  8. Foekje de Jong:
    10 februari 2023
    Ja zoals hierboven al beschreven, echt een mooi verhaal. Prachtige die foto's!
  9. Idske van der Bij:
    10 februari 2023
    Weer prachtig om te lezen, geniet ervan.
    En mooie foto s.
  10. Vivhar:
    10 februari 2023
    Geweldig…! Heel mooi geschreven trouwens!
  11. Gerda:
    10 februari 2023
    Heerlijk verhaal om te lezen, en mooie foto's
    Geniet ervan !!